بو هایی هست که ده ها سال دوام دارند. گنجه ای که مشک اندود شده ، تکه ای چرم که با روغن دارچین خیس شده ، یاخته ای از عنبر ، قفسه ی چوب سرو - همه کم و بیش دارای یک زندگی بویایی جاودانه اند . در حالی که سایر چیزها - روغن لیمو ، ترنج ، عصاره ی نسترن و مریم ، بسیاری از عطر گل ها - اگر به شکل خالص ِ ناپیوسته ، در معرض هوا قرار گیرند در ظرف چند ساعت تبخیر می شوند .
عطر ساز با بستن بوهای بیش از حد فرار ، با به زنجیر کشیدن آنها و رام کردن انگیزه شان برای ازادی ، با شرایط مرگباری مقابله میکند - هر چند هنرش ، به جا گذاشتن گسستگی های کافی در زنجیر است تا رایحه ، حتی هنگامی که چنان محکم بسته شده که نمی تواند بگریزد ، در ظاهر آزادیش را حفظ کند .
گره نوی یک بارموفق شده بود بود این شاهکار را با گونه ای مریم ، اجرا کند ، و بوی خوش زود گذرش را با مقدار کمی ، وانیل ، لادن و سرو به زنجیر کشد .
کتاب عطر صفحه 208 و 209