دوست داران عطر این خیابان رو خوب میشناسند ، قصد صحبت درباره عطر رو ندارم بیشتر درباره حال و هوای خیابون وزرا رو دارم ، سینمای آزادی و شهر قصه ، وقتی بعد از دیدن یک فیلم تمایل داری کمی قدم بزنی و درباره فیلمی که دیدنی فکر کنی تو پیاده رو داری قدم میزنی سر بالایی ملایم خیابون به سمت شمال باعث میشه که تند راه نری و ملایم این قسمت اولیه خیابون رو بالا بری سینما کانون و کتاب و فروشی کانون شاید تو سمت چپ خیابون جلب توجه کنه ( کاری با رستوران ها و ....و حتی عطر فروشی ها ندارم ) تو انتهای افق خیابون تو زمستون سفیدی کوه هایی که امسال زیاد سفید نبودن رو میتونی ببینی و یک حس در دسترس بودن کوه ها بهت دست میده ولی ساختمان هایی که در حال ساختن هستن مثل دو تا غول و نگهبان نخراشیده منظره این خیابون رو بهم زدن راستش نمیدونم تا چه زمانی تو این تهران میخوان ساختمان بسازن ؟
وقتی داری قدم میزنی گاهی اوقات رایحه تند عطر کسانی که از کنارت میگذرن حواست رو پرت میکنه و متوجه میشی اینجا معروف هست به خیابون خوش بوی تهران ، افرادی که بسته های فروشگاه های مختلف دستشون هست و هر کدوم شاد و سر حال از خرید عطری جدید و یا برق چشمانی خاص که تو ذهنشون تصور میکنن وقتی این هدیه رو به کسی که دوستش دارن میدن ، عزیزشون یا دوستشون چه عکس العملی نشون میده و یا کسانی که قیمت عطرها و یا تعداد تست زیاد عطر کمی مدهوششون کرده رو میتونید ببینید .
وقتی دنبال جای پارک برای ماشین هستی شاید اعصابت خورد بشه یا ماشین هایی که دوبله پارک کردن ، ولی همه اینها وقتی عطری ک دوست داری رو میخری فراموش میکنی .
پارک ساعی یکی از متفاوت ترین پارک های تهران شاید هدف این قدم زنی باشه ولی تو مسیر تک درختی هست که با عظمت ، متانت و زیبایی خاص خود نمایی میکنه ، شاید هیچ کس به این درخت بزرگ و زیبا توجه نکنه و همه مدهوش رایحه عطر خودشون باشن ، ولی برای من این درخت یکی از جذابیت های فوق العاده این خیابون پس از دنیای رایحه هاست .
شاید گاهی اوقات با تست یک عطر چوبی و سبز خودم رو درخت تصور میکنم و سعی میکنم حس این درخت فوق العاده زیبا رو تصور کنم ولی اصلا امکان پذیر نیست .
فکر میکنم قدمت این درخت زیبا حداقل 50 سال باشه . اگر گذرتون دوباره به خیابون وزرا افتاد نگاهی هم به این درخت فوق العاده بیندازید ، که با چه وقاری ایستاده و با سکوت و آرامش خاصی حضور بی سر و صدای خودش رو پنهان میکنه .